Różne źródła i formy buntu. Omów zagadnienia, poddając analizie odpowiednio wybrane przykłady literackie z dwóch/trzech wybranych epok. Uwzględnij kontekst historyczny i literacki.
Pogotowie maturalne: Motywy literackie - Motyw buntu


Różne źródła i formy buntu. Omów zagadnienia, poddając analizie odpowiednio wybrane przykłady literackie z dwóch/trzech wybranych epok. Uwzględnij kontekst historyczny i literacki.

Buntownicy istnieli od zarania dziejów, można nawet zaryzykować stwierdzenie, że czÅ‚owiek ma bunt „we krwi”.

Buntujemy siÄ™ przeciwko zastanej rze¬czywistoÅ›ci, obyczajom, nakazom, które uznajemy za przestarzaÅ‚e. CzÄ™sto sprzeciwiamy siÄ™ wobec ograniczeÅ„ wolnoÅ›ci w wymiarze fizycznym, duchowym, czy też artystycznym. Potem, już z boku, obserwujemy kolejne bunty pokoleniowe. Akceptujemy bunty innych lub je potÄ™piamy.

Mówi siÄ™, że literatura jest zwierciadÅ‚em rzeczywistoÅ›ci, zawsze w jakiÅ› spo¬sób prezentuje wizerunek czÅ‚owieka czasów, w których powstaÅ‚a. W zgodzie z tym pozostaje wiÄ™c obecność motywu buntu w literaturze wÅ‚aÅ›ciwie wszystkich epok - od czasów biblijnych po współczesne.

W „Biblii” spotykamy pierwszych buntowników. Może to potwierdzać tezÄ™ o naturalnej skÅ‚onnoÅ›ci czÅ‚owieka do buntu. TÄ™ skÅ‚onność wykorzystaÅ‚ szatan, kuszÄ…c EwÄ™, by spożyÅ‚a owoc z drzewa wiadomoÅ›ci dobra i zÅ‚a. Buntuje jÄ… przeciwko Bogu, twierdzÄ…c, że Stwórca zachowaÅ‚ wiedzÄ™ dla siebie, żeby móc panować nad czÅ‚owiekiem. Ewa uznaje, że poznanie to jej obowiÄ…zek, bo dziÄ™ki temu rodzaj ludzki wyzwoli siÄ™ z ciemnoÅ›ci i niewiedzy. Szatan tylko na to czeka. Odnosi sukces, ponieważ bunt czÅ‚owieka wobec Boga staje siÄ™ przyczynÄ… wygnania z raju.
Okazuje się, że bunt zamiast wolności przynosi zniewolenie przez śmierć.

Mitologicznym buntownikiem byÅ‚ zaÅ› Prometeusz, tytan buntu¬jÄ…cy siÄ™ przeciw wszechwÅ‚adzy Zeusa, a zarazem dobroczyÅ„ca czÅ‚owieka. Grecy wierzyli, że to on stworzyÅ‚ czÅ‚owieka lepiÄ…c go „z gliny pomieszanej ze Å‚zami”, a „duszÄ™ (...) daÅ‚ mu z ognia niebieskiego”. Dobry tytan tak bardzo pokochaÅ‚ ludzi, że dla ich dobra byÅ‚ gotów na najwiÄ™ksze poÅ›wiÄ™cenie i cierpienia. OpiekowaÅ‚ siÄ™ czÅ‚owiekiem, co otwarcie potÄ™piaÅ‚ Zeus. W koÅ„cu Prometeusz posunÄ…Å‚ siÄ™ do lego, że wykradÅ‚ z Olimpu ogieÅ„ i ofiarowaÅ‚ go ludziom. ZostaÅ‚ za to okrutnie ukarany: Zeus kazaÅ‚ przykuć go do skaÅ‚y, a ogromny orzeÅ‚ codziennie wyrywaÅ‚ mu wÄ…trobÄ™. Prometeusz byÅ‚ nieÅ›miertelny, cierpiaÅ‚ wiÄ™c straszliwe mÄ™ki bez koÅ„ca. Od jego imienia przyjęło siÄ™ okreÅ›lenie postawy prometejskiej cechujÄ…cej siÄ™ humanitaryzmem, bezinteresownÄ… miÅ‚oÅ›ciÄ… do drugiego czÅ‚owieka i gotowo¬Å›ciÄ… poÅ›wiÄ™cenia siÄ™ za niego. Postawa prometejska może prowadzić do tzw. buntu prometejskiego, czyli motywowanego miÅ‚oÅ›ciÄ… do ludzi wystÄ…pienia prze¬ciwko najwiÄ™kszym Å›wiÄ™toÅ›ciom, prawu, czy też wÅ‚adzy. Zdol¬ność do takiego buntu, gotowość wziÄ™cia na siebie ciężaru grzechu za innych ludzi, których siÄ™ umiÅ‚owaÅ‚o, okreÅ›lamy mianem prometeizmu.

Bunt w obronie praw boskich, bunt w sÅ‚usznej sprawie, bunt w obro¬nie wyższych wartoÅ›ci podjęła z kolei bohaterka tragedii Sofoklesa, „Antygona”. Bohaterka byÅ‚a buntowniczkÄ…. SprzeciwiÅ‚a siÄ™ wÅ‚adzy paÅ„stwowej, za co zostaÅ‚a surowo ukarana. W pojedynku zginÄ™li jej dwaj bracia: Eteokles i Polinejk. Kreon nakazaÅ‚ pogrzebać z honorami Eteoklesa, który walczyÅ‚ w obronie ojczyzny, a ciaÅ‚o zdrajcy Polineika pozostawić niepochowane na pastwÄ™ dzikich zwierzÄ…t. WedÅ‚ug wierzeÅ„ starożytnych Greków pozostawienie ciaÅ‚a na żer zwierzÄ™tom jest nie tylko zbezczeszczeniem zwÅ‚ok, ale ma dalej idÄ…ce konsekwencje: dusza zmarÅ‚ego nie bÄ™dzie mogÅ‚a wejść do królestwa cieni i nie zazna spokoju. Dziewczyna postanowiÅ‚a wiÄ™c pochować brata, za co zostaÅ‚a surowo ukarana. Antygona postawiona zostaÅ‚a przed bardzo trudnym wyborem: przestrzegania praw ludzkich, które zabraniaÅ‚y pogrzebu zwÅ‚ok zdrajcy, albo boskich, które wrÄ™cz nakazywaÅ‚y pochować z godnoÅ›ciÄ… każdego Å›miertelnika. Sumienie i moralność nie pozwalaÅ‚y jej na to, aby zostawić zwÅ‚oki brata i skazać je na sponiewieranie. Z drugiej strony nie chciaÅ‚a sprzeciwiać siÄ™ woli wÅ‚adcy, gdyż groziÅ‚o to Å›mierciÄ…. Z tak trudnej sytuacji nie byÅ‚o jednoznacznie pozytywnego wyjÅ›cia. JakÄ…kolwiek decyzjÄ™ by podjęła i tak z góry skazana byÅ‚a na klÄ™skÄ™. Przyjęła postawÄ™ pokory i oddania religii, jednoczeÅ›nie buntujÄ…c siÄ™ przeciwko królewskiej wÅ‚adzy i panujÄ…cym spoÅ‚ecznym prawom. PrzeżywaÅ‚a katusze psychiczne, ponieważ musiaÅ‚a wybierać pomiÄ™dzy równorzÄ™dnymi racjami. W rezultacie skazana na Å›mierć, wczeÅ›niej popeÅ‚niÅ‚a samobójstwo.
NajbogatszÄ… gamÄ™ buntowników oferuje czytelnikowi literatura romantyzmu. Tu już bunt obejmuje nie tylko Boga, ale caÅ‚y Å›wiat, wszystkie wartoÅ›ci, konwe¬nanse, stare idee, filozofiÄ™, stworzonÄ… dotychczas sztukÄ™.
Romantyk to czÅ‚owiek zbuntowany niejako „z urzÄ™du”. Romantycy uważali jednostkÄ™ za autonomiczny byt, a nie część spoÅ‚eczeÅ„stwa. Dlatego w epoce rozpowszechniÅ‚ siÄ™ kult indy¬widualizmu. Bohater romantyczny to wybitna, niepospolita osobowość, wielka indywidualność. Te cechy sÄ… naturalnym powodem jego samotnoÅ›ci, a negatyw¬ny stosunek do Å›wiata rodzi bunt. Jako samotny bohater romantyczny jest skaza¬ny na klÄ™skÄ™. WystÄ™puje przeciw normom spoÅ‚ecznym i obyczajowym i musi za to ponieść karÄ™. Zwykle przeżywa nieszczęśli¬wÄ… miÅ‚ość, która może być powodem Å›mierci.

Bohaterem zbuntowanym jest niewÄ…tpliwie „Giaur” z powieÅ›ci poetyckiej lorda Georga Byrona.
Akcja utworu toczy się w Grecji w końcu XVIII wieku. Temat stanowią dzieje miłości Giaura i Leili, zakończone jej tragiczną śmiercią, która z kolei pociągnęła za sobą dokonanie zemsty na Hassanie przez Giaura.
Wenecjanin głęboko pokochaÅ‚ muzuÅ‚maÅ„skÄ… brankÄ™, GruzinkÄ™ – LeilÄ™. ByÅ‚a ona niezwykle piÄ™kna, kochaÅ‚ jÄ… też jej pan – basza Hassan. Gdy dowiedziaÅ‚ siÄ™ o jej zdradzie, ukaraÅ‚ kobietÄ™ zgodnie ze zwyczajem muzuÅ‚maÅ„skim, topiÄ…c jÄ… w wodach zatoki. Zrozpaczony Giaur nie zdoÅ‚aÅ‚ zapobiec egzekucji, nie zdążyÅ‚, jak planowaÅ‚, wykraść ukochanej i uciec z niÄ…. PoprzysiÄ…gÅ‚ jednak Hassanowi zemstÄ™.
Hassan też cierpiał po stracie Leili, nie mógł zaznać spokoju, dręczyło go sumienie, nie cieszyły inne niewolnice, piękny pałac, ogrody. Miał też świadomość zgodności swego postępowania z prawem zwyczajowym i religijnym. Żył we wspólnocie i jej prawami się kierował. Z utratą ukochanej kobiety stracił też szczęście, dlatego postanowił wyruszyć w podróż w poszukiwaniu nowej żony.
Giaur, który zwiÄ…zaÅ‚ siÄ™ z bandÄ… zabójców, zaczaiÅ‚ siÄ™ na niego w górskim wÄ…wozie, napadÅ‚, wyciÄ…Å‚ w pieÅ„ jego orszak i zabiÅ‚ Hassana. Po dopeÅ‚nieniu zemsty tuÅ‚aÅ‚ siÄ™ po Å›wiecie, by wreszcie znaleźć schronienie w klasztorze. Do koÅ„ca życia Giaur pozostaÅ‚ wierny uczuciu do Leili, nie zamierzaÅ‚ ukÅ‚adać sobie życia bez niej, cierpiaÅ‚ z powodu Å›mierci, której – bez zÅ‚ej woli – staÅ‚ siÄ™ poÅ›rednim sprawcÄ…. RozumiaÅ‚ decyzje Hassana o zabójstwie ukochanej,ale nie potrafiÅ‚ mu tego wybaczyć. Byron dba, aby boha¬ter byÅ‚ przede wszystkim postaciÄ… tajemniczÄ…, podkreÅ›la też drugÄ… jego konstytutywnÄ… cechÄ™ - bunt. Charakteryzuje Giaura pod koniec powieÅ›ci, kiedy ten jest już w klasztorze. Bohater nie przestrzega reguÅ‚ życia klasztornego, nie zdradza oznak wiary, nie oddaje czci Bogu, nie klÄ™ka w czasie Podniesienia. Samotny i milczÄ…cy, o bladej twarzy, poÅ‚yskujÄ…cych niespokojnie oczach, zakry¬ty mnisim kapturem - jest postrachem mnichów i wiernych. Jego zachowanie zdra¬dza niewymowne cierpienie i rozpacz. Można siÄ™ domyÅ›lać, że jest winien zbrod¬ni, jego udziaÅ‚em byÅ‚y wielkie namiÄ™tnoÅ›ci, ale obecnie jest uczuciowym bankrutem. Tuż przed Å›mierciÄ… bohater decyduje siÄ™ wyznać historiÄ™ swej nie¬szczęśliwej miÅ‚oÅ›ci i zbrodni. Nie oczekuje przebaczenia, pragnie uwolnić siÄ™ od ciężaru swojej tragicznej Å›wiadomoÅ›ci. Nazwiska i pochodzenia nie zdradza do koÅ„ca i nie żaÅ‚uje za grzechy - na to jest zbyt dumny i niezależny:
„Choć moje życie zda siÄ™ tak zbrodnicze,
Gdybym mógÅ‚ odżyć, żyÅ‚bym tak, jak żyÅ‚em”.

Giaur jest typowym bohaterem bajronicznym, którego podstawowÄ… cechÄ… jest romantyczny bunt wobec norm obyczajowych i moralnych, a także: niezależ¬ność, duma, aktywność, niepospolita odwaga, skÅ‚onność do podejmowania ryzy¬ka i ostatecznych rozwiÄ…zaÅ„, samotność, wewnÄ™trzny konflikt i silne namiÄ™tnoÅ›ci.

OdlegÅ‚ym w czasie i poglÄ…dach, ale jednak potomkiem romantycznych straceÅ„ców jest modernistyczny Prometeusz, Tomasz Judym – główny bohater „Ludzi bezdomnych” Stefana Å»eromskiego. Ten ofiarny inteligent jest zbuntowany przeciw caÅ‚emu Å›wiatu. MÅ‚ody lekarz, pochodzÄ…cy z nizin spoÅ‚ecznych przede wszystkim buntuje siÄ™ przeciwko starszym kolegom, leczÄ…cym tylko ludzi bogatych. Zarzuca im „rozmiÅ‚owanie w zbytku i przyjemnoÅ›ciach, unikanie wszelkich trudów oraz odejÅ›cie od zasad etyki”. Buntuje siÄ™ również przeciw nÄ™dzy Å›rodowiska, z którego wyszedÅ‚ i zamierza z nim walczyć. Mówi: „MuszÄ™ rozwalić te Å›mierdzÄ…ce nory...”. Judym nie może siÄ™ pogodzić z niesprawiedliwoÅ›ciÄ… panujÄ…cÄ… w spoÅ‚eczeÅ„stwie, zamierza z niÄ… walczyć. Za swoje posÅ‚annictwo uznaÅ‚ pomoc ludziom ubogim i walkÄ™ z ludzkÄ… krzywdÄ…. PostanowiÅ‚ pomagać najuboższym. ChciaÅ‚ walczyć o ich prawo do godnych warunków życia.
Jego bunt kończy się klęską w wymiarze osobistym - bohater rozstaje się z narzeczoną, Joasią Podborską. Na końcu powieści jawi się jako człowiek nieszczęśliwy, załamany - wie, że musi walczyć o poprawę bytu najuboższych, ale ten obowiązek traktuje jak brzemię, nieznośny ciężar:

„OtrzymaÅ‚em wszystko, co trzeba… MuszÄ™ to oddać, com wziÄ…Å‚. Ten dÅ‚ug przeklÄ™ty… Nie mogÄ™ mieć ani ojca, ani matki, ani żony, ani jednej rzeczy, którÄ… bym przycisnÄ…Å‚ do serca z miÅ‚oÅ›ciÄ…, dopóki z oblicza ziemi nie zniknÄ… te podÅ‚e zmory. MuszÄ™ wyrzec siÄ™ szczęścia.
MuszÄ™ być sam jeden. Å»eby obok mnie nikt nie byÅ‚, nikt mnie nie trzymaÅ‚!”
Po indywidualnym buncie pojedynczych bohaterów przychodzi czas na bunt przedstawicieli mÅ‚odego pokolenia prze¬ciwko ludziom ze starszej generacji.

Bohater dramatu SÅ‚awomira Mrożka „Tango” - Artur, jest mÅ‚odzieÅ„cem zbuntowanym przeciwko swoim rodzicom. Bunt ten ukazany jest w sposób groteskowy, gdyż rodzice to ludzie nowoczeÅ›ni, wyzwoleni z wszelkich zasad i konwenan¬sów, natomiast pragnieniem Artura jest przywrócenie tradycji i porzÄ…dku. Artur to syn Eleonora i Stomila, „mÅ‚ody czÅ‚owiek, najwyżej dwudziestopiÄ™cioletni, prawidÅ‚owo rozwiniÄ™ty, dorodny i regularny”. Jest głównym bohaterem i motorem rozwoju akcji.
Artur studiuje trzy fakultety, w tym medycynę i filozofię, poszerza więc wiedzę dotyczącą człowieka: jego fizyczności i jego duchowości. Ten młody człowiek nie ma się przeciwko czemu zbuntować, gdyż pokolenie jego rodziców zniszczyło już wszelkie normy i tradycje. Artur buntuje się więc przeciwko brakowi norm. Pragnie przywrócić dawny porządek. Z drugiej strony ma świadomość, że dążenie do formy w jego wieku jest nienaturalne:

„(…) nie mogÄ™ przecież być wciąż konformistÄ…,
Mam już swoje lata. Koledzy Å›miejÄ… siÄ™ ze mnie”.

Artur nie godzi się na rozprężenie panujące w jego rodzinie, na to, że ojciec chodzi wiecznie w piżamie i nie reaguje na niewierność swojej żony. Ma pretensje do matki, że zdradza Stomila z prostackim Edkiem. Bohater pragnie na nowo wtłoczyć inne postacie w tradycyjne role, jakie powinny one spełniać w rodzinie: matki, ojca, małżonków, babci. Jego bliscy są jednak wyjątkowo oporni na te starania. Artur postanawia więc przywrócić porządek, biorąc formalny ślub ze swoją kuzynką, Alą. Bohater wierzy, że rytualny gest przywróci porządek świata. Gdy okazuje się, że jest to niemożliwe, Artur będzie musiał zginąć. Przeprowadza rewolucję, która kończy się jego klęską i śmiercią.

Jak wynika z powyższych rozważaÅ„ bunt w literaturze przybiera różne posta¬cie, odmiany, jest przeprowadzany w imiÄ™ różnych wartoÅ›ci. Zawsze jednak jest to gest odwrócenia siÄ™ od zastanej rzeczywistoÅ›ci, niesie też z sobÄ… pragnienie zmian. Może wiÄ™c bunt jest dźwigniÄ… przemian oblicza Å›wiata?

Bez bohaterów buntowników ludzkość tkwiłaby w miejscu. Ich istnienie, negacja, bezkompromisowość pozwala wytyczać nowe drogi rozwoju człowieka.

Bardzo atrakcyjny zarówno dla twórcy jak i dla czytelnika jest także bohater - buntownik, zazwyczaj postać o bogatej osobowoÅ›ci, indywidualista, oryginaÅ‚, ktoÅ› niepospolity, wybitny, dajÄ…cy artyÅ›cie pole do popisu w kreacji takiej posta¬ci. StÄ…d zapewne w literaturze tak bogaty wybór różnych typów bohaterów zbun¬towanych, niezmordowanie walczÄ…cych o swoje miejsce w spoÅ‚eczeÅ„stwie i Å›wiecie.

strona:    1    2    3    4    5  





Niepogodzeni ze światem. Zanalizuj źródła i formy buntu bohaterów literackich odwołując się do wybranych utworów

Ocena:
20/20
Teza: Bunt jest zjawiskiem złożonym, ma różne przyczyny i przyjmuje różne formy.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca bardzo dobra. Prezentowane argumenty potwierdzają tok myślenia autora. Utwory dobrane z rozmysłem. Styl wypowiedzi poprawny

Różne kreacje bohatera zbuntowanego w literaturze. Omów zagadnienie analizując wybrane teksty

Ocena:
20/20
Teza: Próba odnalezienia różnic i cech wspólnych bohaterów zbuntowanych na przykładzie literatury różnych epok.

Ocena opisowa nauczyciela: Prezentacja bardzo dobra. Autor odnalazł w literaturze najbardziej charakterystyczne obrazy bohaterów zbuntowanych, a zderzenie tych postaci prowadzi do interesujących wniosków.

Buntownicy w literaturze różnych epok i filmie

Ocena:
20/20
Teza: W historii filmu i literatury możemy odnaleźć różnorodne obrazy buntowników. Wszystkich ich łączy niezgoda na zastaną rzeczywistość, a dzieli forma i źródła buntu.

Ocena opisowa nauczyciela: 20 punktów - prezentacja poprawnie skonstruowana. Ciekawy dobór argumentów, rozbudowane wnioski. Na uwagę zasługują starannie dobrane cytaty.

Młodzi gniewni. Czy są światu potrzebni? Rozważania oprzyj na tekstach literackich i zjawiskach kulturowych

Ocena:
20/20
Teza: Buntownicy zmieniając przestrzeń wokół siebie, zmieniają świat. Są światu bardzo potrzebni.

Ocena opisowa nauczyciela: Prezentacja bardzo dojrzała. Argumentacja przeprowadzona wzorowo. Zapadające w pamięć wnioski. Brawo. 20 punktów.

Motyw buntu w literaturze. Przedstaw na podstawie postaci Giaura, Cezarego Baryki i Wertera.

Ocena:
20/20
Teza: Trzech bohaterów – Werter, Giaur i Baryka – daje odmienne ujÅ›cie swojej niezgodzie na otaczajÄ…cÄ… rzeczywistość.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca w pełni realizuje temat. Poprawna konstrukcja i wnioski.

Bunt jako przykład aktywnej postawy wobec świata. Rozwiń temat na przykładzie wybranych utworów literackich.

Ocena:
20/20
Teza: „ A ludzie mych wierszy sÅ‚uchajÄ…c powstajÄ… I wilki wychodzÄ… żenujÄ…cÄ… zgrajÄ…...PowoÅ‚aÅ‚ mnie Pan. Na bunt”

Ocena opisowa nauczyciela: Praca poprawna. W pełni realizuje założenia.

Bunt i ofiara - świadectwo wrażliwości, konieczność, przejaw szaleństwa. Mój sąd o wybranych bohaterach literackich

Ocena:
20/20
Teza: Buntownicy są jednymi z nielicznych ludzi, którzy potrafią iść pod wiatr życiowych problemów i uparcie dążyć do postawionych sobie celów, często płacąc za to wysoką cenę.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca kompletna, ciekawie ukazane argumenty i wnioski.

Bunt i pokora jako sposoby zachowań człowieka wobec Boga. Przedstaw ich literackie ujęcia, odwołując się do wybranych utworów

Ocena:
20/20
Teza: W literaturze odnajdujemy wiele obrazów zachowań buntowniczych i pokornych względem Boga.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca konsekwentnie realizuje temat. W pełni poprawna argumentacja.

Niepogodzeni ze światem. Przedstaw wybrane sylwetki bohaterów zbuntowanych i wyobcowanych na podstawie analizy utworów z dwóch epok literackich

Ocena:
20/20
Teza: W wyniku odmienności bohaterowie niepogodzeni ze światem często są niezrozumiani i odrzucani.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca oparta jest na epoce romantyzmu i dwudziestolecia międzywojennego. Pokazuje złożoność i różnorodność wykorzystania motywu buntu.

Bunt jako odwieczne pragnienie wolności. Omów na przykładach literackich

Ocena:
20/20
Teza: Bunt jest naturalną reakcją na próbę ograniczenia lub odebrania wolności.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca w ciekawy sposób pokazuje złożoność problemu wolnosci i różne jej aspekty.

Bunt wielkiego indywidualisty. Analizując postawy różnych bohaterów literackich z różnych epok, porównaj portrety buntowników

Ocena:
20/20
Teza: Losy wielkich indywidualności literackich, które stać było na przeciwstawienie się innym, zamanifestowanie swej niezgody na otaczającą rzeczywistość.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca pokazuje kilku ciekawych, odmiennych bohaterów, którzy nie bali się powiedzieć - nie. Poprawny plan i bibliografia.

Różne źródła i formy buntu. Omów zagadnienia, poddając analizie odpowiednio wybrane przykłady literackie z dwóch/trzech wybranych epok. Uwzględnij kontekst historyczny i literacki.

Ocena:
20/20
Teza: Bunt jako jedna z najgwałtowniejszych reakcji na rzeczywistość. Zaprezentowanie różnych rodzajów buntu, poddając analizie odpowiednio wybrane przykłady literackie z dwóch/trzech wybranych epok literackich.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca wyczerpujÄ…co realizuje temat. Poprawnie dobrane argumenty i czytelnie przedstawione wnioski.

Przedstaw jak postać buntownika jest kreowana w literaturze i innych dziedzinach sztuki

Ocena:
20/20
Teza: Literatura i sztuka od wieków fascynowały się postaciami buntowników i często przestawiały ich portrety.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca w ciekawy sposób realizuje temat. Ukazuje bardzo różnorodne formy buntu.

Bunt młodych w różnych epokach literackich. Omów jego przyczyny i konsekwencje na wybranych przykładach literackich

Ocena:
20/20
Teza: Przykłady literackie pokazują, że chociaż bunt wynika często ze szlachetnych pobudek, zazwyczaj kończy się klęską bohatera.

Ocena opisowa nauczyciela: Prezentacja napisana w przystępny sposób, oparta na lekturach z rożnych epok. Konsekwentna argumentacja i wnioski.

Bunt wobec Boga jako postawa bohatera literackiego. Omów na wybranych przykładach

Ocena:
19/20
Teza: Istota i sens buntu bohaterów literackich wobec Boga.

Ocena opisowa nauczyciela: Dobrze skonstruowana prezentacja, liczne odwołania do literatury, dogłębna analiza problemu. Język i styl wypowiedzi poprawny.

Dlaczego się buntują? Przedstaw literackie portrety bohaterów niepokornych i niepogodzonych ze światem.

Ocena:
19/20
Teza: Bunt jako podstawa egzystencji wielu bohaterów literackich.

Ocena opisowa nauczyciela: Dobrze dobrana bibliografia, ciekawy wybór argumentów. Język i styl wypowiedzi wymaga dopracowania

Aby istnieć, człowiek musi się buntować (A. Camus). Omów źródła i sens buntu na wybranych przykładach

Ocena:
19/20
Teza: Bunt jest niezgodą na zastaną rzeczywistość. Tylko jednostki silne, a jednocześnie wrażliwe są zdolne do buntu.

Ocena opisowa nauczyciela: Prezentacja dojrzała, ciekawe wnioski, rozbudowane argumenty. Język i styl wypowiedzi poprawny.

Czy młodzi buntownicy są światu potrzebni? Omów problem na wybranych przykładach z literatury

Ocena:
19/20
Teza: Przyczyną buntu bohaterów literackich jest ich sprzeciw na zastaną rzeczywistość. Młodzi buntownicy są światu bardzo potrzebni, gdyż to oni dają sygnał do zmian.

Ocena opisowa nauczyciela: Wypowiedź rozbudowana, dogłębna analiza problemu. Można popracować nad ciekawszym wstępem.

Dlaczego się buntują? Omów przyczyny buntu bohaterów literackich

Ocena:
19/20
Teza: Przyczyn buntu jest tak wiele, jak wielu jest buntowników.

Ocena opisowa nauczyciela: Prezentacja bardzo dobra. Trafne argumenty, umiejętnie dobrane cytaty, ciekawe podsumowanie

Prometeusz i szatan. Motyw buntu w literaturze różnych epok

Ocena:
19/20
Teza: Motyw buntu był często wykorzystywany przez pisarzy różnych epok.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca bardzo obszerna. Szczegółowo omawia poszczególne utwory. Bogata bibliografia.

Literackie sposoby kreowania bohaterów zbuntowanych. Omów na wybranych przykładach

Ocena:
19/20
Teza: Portrety bohaterów zbuntowanych, których sprzeciw miał głębsze znaczenie.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca przejrzysta, ciekawa literatura przedmiotu. Płynny język wypowiedzi.

Różne źródła buntu w literaturze romantycznej

Ocena:
19/20
Teza: Romantyczny bunt miał wiele źródeł i wiele różnorodnych konsekwencji.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca obszernie ukazuje różne źródła buntu w literaturze romantycznej. Poprawny konspekt pracy.

Bunt jako forma sprzeciwu na panującą rzeczywistość, omów na przykładach.

Ocena:
19/20
Teza: Bohaterowie, którzy mieli odwagę zbuntować się przeciwko otaczającej ich rzeczywistości.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca w zwięzły i logiczny sposób ukazuje wybrane przykłady buntowników.

Przedstaw różne formy manifestacji buntu romantycznego w wybranych utworach

Ocena:
19/20
Teza: Poszczególni bohaterowie romantyczni buntowali się przeciw Bogu, światu, uczuciom, zaborcy czy niesprawiedliwości zastanej rzeczywistości.

Ocena opisowa nauczyciela: Prezentacja przedstawia różne rodzaje romantycznego buntu.

Niepogodzeni ze światem. Przedstaw literackie portrety bohaterów zbuntowanych i wyobcowanych

Ocena:
18/20
Teza: Buntownik jako silny indywidualista.

Ocena opisowa nauczyciela: Prezentacja poprawna. Szczegółowo opisane losy wybranych buntowników uzupełniają ciekawe cytaty.

Buntownik z wyboru. Różne kreacje bohatera zbuntowanego w literaturze różnych epok

Ocena:
18/20
Teza: Buntownik, który walczy w słusznej sprawie, jest zawsze zwycięzcą.

Ocena opisowa nauczyciela: Prezentacja dobra. Koncepcja pracy przemyślana. Na uwagę zasługuje duża liczba trafnych cytatów.

Na wybranych przykładach literackich przedstaw problem konfliktu pokoleń

Ocena:
18/20
Teza: Bunt sprzyja toczeniu nieustannej wojny miedzy młodością i starością, ale to także prowadzi do rozwoju i postępu ludzkości.

Ocena opisowa nauczyciela: Poprawna i przejrzysta praca. Dobrze dobrana literatura przedmiotu i podmiotu.

Bohater cierpiący, zbuntowany, niezgadzający się na otaczający go świat. Przedstaw temat na wybranych przykładach literackich.

Ocena:
18/20
Teza: Bohater cierpiący, zbuntowany i niezgadzający się na otaczający świat jest zdeterminowany, a pomimo tego, nie zawsze wygrywa.

Ocena opisowa nauczyciela: Praca poprawna, dobrze skonstruowana. Momentami można popracować nad stylem, pogłębić zawarte argumenty.

Bohater zbuntowany. Przedstaw i porównaj literackie portrety bohaterów zbuntowanych i wyobcowanych odwołując się do wybranych przykładów z literatury

Ocena:
17/20
Teza: Bunt jest jednym z ważniejszych motywów w literaturze. Można odnaleźć wiele cech wspólnych niepogodzonych ze światem bohaterów literackich.

Ocena opisowa nauczyciela: Prezentacja poprawna. Dobra analiza wybranych postaci literackich, udana próba porównania ich najważniejszych cech. Język wypowiedzi wymaga wygładzenia.

Bunt jako wyraz aktywnej postawy wobec Å›wiata. Przedstaw na wybranych przykÅ‚adach literackie portrety bohaterów zbuntowanych i wyalienowanych

Ocena:
17/20
Teza: Bunt wynika z potrzeby zmiany, udoskonalenia siebie i świata.

Ocena opisowa nauczyciela: Prezentacja poprawna, dobry dobór argumentów. Pogłębienia wymaga jedynie zakończenie.